piątek, 8 marca 2013

PROJEKT PLANU MIEJSCOWEGO MICHAŁOWA I SZMULOWIZNY

W drodze dostępu do informacji publicznej udało się nam uzyskać aktualny projekt planu miejscowego Michałowa i Szmulowizny.
Link do treści i dokładnego rysunku planu jest tu:

Zachęcamy do analizy projektu i przesyłania nam uwag i wniosków na stowarzyszenie.michalow@gmail.com

Poniżej publikujemy nasze uwagi do koncepcji planu, która była podstawą sporządzonego projektu planu.

Warszawa 25.02.2013 roku

 

Szanowny Pan

Marek Mikos

Dyrektor

Biura Architektury i Planowania Przestrzennego

Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy

Plac Defilad 1

00-901 Warszawa

         

 Uwagi do koncepcji wynikowej planu miejscowego dla Michałowa i Szmulowizny.

 

Jako inicjatorzy powstania Planu miejscowego dla obszaru Michałowa i Szmulowizny i jednocześnie jako mieszkańcy tego terenu przedstawiamy Państwu nasze uwagi do koncepcji wynikowej planu miejscowego dla Michałowa i Szmulowizny.

 

       I.     Ogólna przyjęta koncepcja wynikowa Planu jest według nas słuszna. Szczególnie cieszy nas nowe podejście do projektowania Trasy Świętokrzyskiej i Trasy Tysiąclecia jako ulic miejskich o ograniczonym przekroju, z komunikacją tramwajową i  zespoleniem z istniejącą oraz projektowaną tkanką miejską. To jest słuszny kierunek. Wyrażamy nadzieję, że zostanie on utrzymany, a Trasa Świętokrzyska nie zostanie zrealizowana według aktualnego projektu BAKS Sp. z o.o. Uważamy, że byłoby to marnotrawstwo środków publicznych i przyniosłoby nieodwracalne, negatywne skutki rozwojowe dla tego terenu.

     II.     To, co najbardziej niepokoi w koncepcji to istotny negatywny bilans terenów zielonych, w stosunku do obecnego rzeczywistego zasięgu terenów zielonych i nie spełnienie w projekcie planu warunków określonych w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego m.st. Warszawy. Na obszar zieleni urządzonej ma zostać przeznaczone zaledwie 3,5 hektara (35 000 m2) co stanowi tylko 3,5% obszaru planu. Zgodnie z "Kierunkami i wskaźnikami dotyczącymi zagospodarowania i użytkowania terenów" stanowiącymi załącznik do Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego m.st. Warszawy wskaźnik terenów ogólnodostępnej zieleni urządzonej powinien wynosić 10m2 na 1 mieszkańca. Przy założeniu zawartym w koncepcji planu, że docelowo na obszarze objętym planem mieszkać będzie 13600 mieszkańców, zgodnie ze Studium powierzchnia zieleni urządzonej powinna wynosić 136 000 m2 - czyli 13,6 hektara - powinna być to powierzchnia 4-krotnie większa od przewidywanej w planie.

   III.     Według koncepcji, likwidacji lub ograniczeniu mają ulec następujące tereny zielone:

A)   całość wielohektarowego obszaru ogródków działkowych położonych pomiędzy zajezdnią tramwajową przy ul. Kawęczyńskiej a ul. Kijowską. W koncepcji planu są to obszary f.1 f.2 f.3 d4 i 6KDZ (Trasa Świętokrzyska)

B)    część obszaru zielonego położonego pomiędzy budynkiem Al. Tysiąclecia 151 a zajezdnią tramwajową. W koncepcji planu jest to obszar D1 i 3.KDZ

C)    około 2/3 obszaru tzw. "Jordanka" - zadrzewionego terenu położonego u zbiegu ulic Otwockiej i Siedleckiej - tereny oznaczone jako C.7 i C7.1ZP

D)   część obszaru skweru i pętli tramwajowej przy ul. Kawęczyńskiej - tereny oznaczone jako e1.1ZP  E1.2 UO i 12KDL

E)    cały teren zielony, niezadrzewiony - tereny oznaczone na planie jako B3.1 UHB   oraz B3.2 MW/U.

Zagrożony jest także teren parku na Szmulowiźnie przy ul. Kawęczyńskiej e3.2ZP, jeśli przeforsowany zostanie obecnie planowany przebieg Trasy Świętokrzyskiej.

 

Uważamy, że tak negatywny bilans zieleni na obszarze planu byłby ogromną stratą i istotnie przyczyniłby się do pogorszenia jakości życia mieszkańców. Rozumiemy konieczność przeznaczenia części terenów zielonych na inne cele, ale tylko w przypadkach rzeczywiście koniecznych. Uważamy też, że przewidziana w decyzjach środowiskowych rekompensata przyrodnicza powinna być dokonywana na terenach realnie dostępnych dla mieszkańców, czyli w obrębie ograniczonym torami kolejowymi linii legionowskiej, a nie poza tym obrębem. Przy projektowaniu terenów zieleni należy brać też pod uwagę fakt, że najbliższe duże parki (Praski i Skaryszewski) znajdują się w dużej odległości od obszaru objętego planem, czyli poza realnym dostępem przez mieszkańców (Studium mówi o minimalnej dostępności dojścia pieszego do terenu zieleni urządzonej w czasie 10-20 minut). 

 

            W związku z powyższym postulujemy:

 

1.     Bezwzględne zachowanie całości obecnego obszaru "Jordanka" jako terenu zieleni chronionej lub zieleni parkowej (teren c7.1ZP i część terenu c7.2 MW/U), tak jak to było zaprojektowane w koncepcji planu oznaczonej nr 1 (teren c7.1ZP). Obecnie jest to obszar w całości zadrzewiony, w tym w dużej części starodrzewem. Co roku dokonywane są nowe dosadzenia drzew. Ze względu na niedostępność dla ludzi i psów (cały ten obszar jest ogrodzony) pełni on rolę "miejskiego rezerwatu" - azylu dla wielu gatunków ptaków i małych ssaków, których gdzie indziej nie można spotkać w obszarze śródmiejskim - żyją tu np. jeże. Decyzja o tym, czy powinien on być obszarem chronionego krajobrazu, czy też można przekształcić go w obszar parkowy powinna zostać podjęta po dokładnych badaniach przyrodniczych. Przeznaczenie jego części pod zabudowę mieszkalną jest, naszym zdaniem, absolutnie niedopuszczalne i przyniosłoby nieodwracalne straty zarówno z punktu widzenia ochrony przyrody jak i jakości życia mieszkańców. Teren ten pierwotnie miał służyć mieszkańcom jako teren zielony (ogródek jordanowski) i takie jest według naszej wiedzy jego przeznaczenie. Dodajmy, że pomysł zabudowania 2/3 tego obszaru zabudową pierzejową od  strony ulicy Siedleckiej spowoduje utratę najlepszej i jedynej perspektywy widokowej na zabytkową Bazylikę NSJ od strony ulicy Otwockiej. Perspektywa ta zdecydowanie powinna podlegać ochronie, gdyż monumentalną bryłę tej świątyni z kopułą kaplicy bocznej, obecnie w pełni można podziwiać wyłącznie od strony ulicy Otwockiej i terenu "Jordanka".

2.     Powiększenie obszaru obecnego skweru u zbiegu ulic Kawęczyńskiej i Otwockiej o obszar pętli tramwajowej oraz zadrzewioną część obecnego obszaru LO przy ul. Objazdowej (tereny e1.1.ZP i część terenu e1.2 UO od strony ul. Kawęczyńskiej), co pozwoliłoby na utworzenie małego parku. Już obecnie są to tereny zielone, w dużej części zadrzewione i zagospodarowane. Jedynym tymczasowym budynkiem posadowionym na tym terenie jest barak postawiony (niestety!) w 2012 roku na terenie pętli tramwajowej Kawęczyńska - naszym zdaniem konieczne jest jego jak najszybsze usunięcie. Pętla tramwajowa powinna być natomiast przeniesiona na końcowy odcinek ul. Kawęczyńskiej lub na teren przy ul. Objazdowej pomiędzy Młynem Michla a Trasą Świętokrzyską, co ułatwiłoby dojazd komunikacją miejską do terenu boisk sportowych i budynków Młyna Michla (zakładamy ich rewitalizację).

3.     Przeznaczenie terenu B3.2 MW/U na teren zieleni urządzonej ZP z udziałem sportu i rekreacji. Wielokrotnie występowaliśmy o urządzenie na tym terenie skweru z placem zabaw dla dzieci starszych. Sprawa była dotąd zablokowana przez istnienie rezerwy pod budowę Alei Tysiąclecia.

4.     Pozostawienie fragmentu ogrodów działkowych na terenie d.4 jako teren ZP.

5.     Przeznaczenie części terenu f.3 na zieleń urządzoną ZP.

6.     Przeznaczenie części terenu b8.1MW i b8.2MW/U (obecny teren skweru, dawnej fontanny i boiska) na teren zieleni urządzonej z udziałem sportu i rekreacji.

 

  IV.     Przeznaczenie/funkcja terenów.

 

Uważamy, że zapewnienie rozwoju i rewitalizacji tego obszaru wymaga większej elastyczności w określaniu przeznaczenia wielu terenów, a konserwowanie w planie ich obecnego przeznaczenia jest błędem.

I tak:

1. Teren obecnej przychodni zdrowia b9.4UZ jest słabo wykorzystany urbanistycznie. Budynki przychodni nie pasują do otoczenia Bazyliki NSJ. Teren ten po wybudowaniu bardziej reprezentacyjnych budynków powinien być przeznaczony ogólnie na usługi publiczne, niekoniecznie wyłącznie na usługi zdrowia. Uważamy, ze można tu dopuścić także usługi oświaty (np. przedszkole), usługi administracji (np. bardzo potrzebna filia urzędu), usługi kultury (np. dom kultury lub kino), inne usługi - np. poczta (dla odciążenia obsługującego ten obszar urzędu pocztowego przy ul. Ząbkowskiej 50). Natomiast wysokość budynków powinna być na tym terenie ograniczona ze względu na zachowanie perspektywy widokową Bazyliki NSJ od strony ulic Siedleckiej i Kawęczyńskiej.

2. Teren e1.2UO. Jest to obecnie teren szkolny LO im. Bolesława Chrobrego, słabo wykorzystywany (niska frekwencja uczniów), zabudowany przestarzałym budynkiem szkolnym z lat 60-tych. W planie jego przeznaczenie powinno być szersze (po uprzednim wydzieleniu niezabudowanej, zadrzewionej części tego terenu pod teren parkowy). Uważamy, że można tu dopuścić także inne usługi publiczne np. usługi zdrowia, usługi administracji, usługi kultury (np. dom kultury lub kino), inne usługi. Ze względu na konieczność ochrony istniejących terenów zielonych oraz perspektywy widokowej Bazyliki NSJ zdecydowanie sprzeciwiamy się planowanej zabudowie pierzejowej części tego terenu (obecnie porośniętej starodrzewem) od strony ul. Kawęczyńskiej.

3. Teren e3.3 UK (teren Młynów Michla). Uważamy, że każda forma zagospodarowania terenu, która uchroni obecne budynki jest lepsza niż kontynuacja stanu obecnego, w którym zabytkowe budynki są pustostanami popadającymi w ruinę. Naszym zdaniem należy maksymalnie poszerzyć przeznaczenie tego terenu, także na cele komercyjne, z zachowaniem jego publicznej dostępności i zakazem grodzenia. Niedopuszczalna powinna być wyłącznie zabudowa mieszkaniowa, gdyż obecna praktyka wskazuje, że zagrażać ona będzie zachowaniu zabytkowych budynków.

4. Teren e2 i d5 - teren "Drucianki". Uważamy, że każda forma zagospodarowania terenu, która uchroni obecne budynki jest lepsza niż kontynuacja stanu obecnego, w którym zabytkowe budynki są pustostanami popadającymi w ruinę. Naszym zdaniem należy maksymalnie poszerzyć przeznaczenie tego terenu, także na cele komercyjne i/lub kulturalne, z zachowaniem jego publicznej dostępności i zakazem grodzenia. Niedopuszczalna powinna być wyłącznie zabudowa mieszkaniowa, gdyż obecna praktyka wskazuje, że zagrażać ona będzie zachowaniu zabytkowych budynków. Należy natomiast dopuścić na tym terenie usługi muzealnictwa. Byłby to teren znakomicie nadający się na Muzeum Komunikacji Miejskiej, przewidziane w strategii rozwoju Warszawy.

5. Teren b9.3UKs - teren "Caritasu". Wbrew oznaczeniu nie jest to teren usług sakralnych. Jego przeznaczenie powinno być szersze, łącznie z wykorzystaniem na cele zabudowy mieszkaniowej (zabudowa pierzejowa od strony ul. Siedleckiej).

6.Teren D2.2KT - zajezdnia tramwajowa. Należy dopuścić także inne przeznaczenie terenu. W naszej ocenie zajezdnia tramwajowa powinna być docelowo przeniesiona z tego terenu, a teren nadaje się do wykorzystania np. na cele wystawiennicze lub jako centrum handlowe.

 

 

    V.     Ochrona obiektów zabytkowych i ochrona konserwatorska.

Istotne jest aby chronić zabytki tej części Pragi Północ. Obiekty zabytkowe są wartością dodaną tej części Warszawy, stanowią potencjał dla działalności kulturalnej (jako przykład pozytywnych działań można podać Fabrykę Trzciny przy ul. Otwockiej, Centrum Kultury Koneser przy ul. Ząbkowskiej czy też Soho Factory przy ul. Mińskiej na Pradze Południe) i przyciągają turystów. Wydobycie walorów zabytkowych i historycznych przyczyni się do poprawy wizerunku Michałowa i Szmulowizny, a przeciwnie - zaniedbanie tego aspektu może prowadzić do marginalizowania tego obszaru.

 

  1. Szczególnej ochronie powinno podlegać otoczenie i perspektywa widokowa Bazyliki NSJ. Oznaczać to powinno miedzy innymi następujące ustalenia planu:

a)     zakaz projektowanej zabudowy pierzejowej przy Bazylice na ulicach Otwockiej (teren C7.2) oraz przy ul. Kawęczyńskiej (teren e1.2UO) ze względu na ochronę perspektywy widokowej Bazyliki,

b)     zakaz lokowania obiektów tymczasowych bez zgody SKZ (kiosków, baraków, pawilonów w promieniu 200m od budynku Bazyliki) oraz nakaz rozbiórki tymczasowych obiektów już istniejących. Zgodę na lokowanie takich obiektów po uzgodnieniu ich kształtu i formy powinien wydawać Stołeczny Konserwator Zabytków.

c)     nakaz uzgadniania z SKZ każdej formy małej architektury lokowanej w odległości 500 m od budynku Bazyliki. Dotyczyć to powinno słupków ulicznych, wiat przystankowych, latarni i słupów trakcji tramwajowej, kiosków i pawilonów, ławek i koszy na odpady.

  1. Wszystkie budynki znajdujące się na obszarze planu pochodzące sprzed 1945 roku powinny być objęte ochroną konserwatorską w planie. W innym przypadku zagrażać to będzie spójności urbanistycznej i estetycznej zabudowy pierzejowej zachowanej w układzie sprzed 1945 roku. Odstąpienie od tej zasady grozić będzie wyburzaniem starych budynków i stawianiem nowych, z naruszeniem osi urbanistycznych, kompozycyjnych, spójności fasad itp. Dobrym, a raczej złym przykładem jest tu budynek TBS przy Ul. Otwockiej 16 - cofnięty od osi ulicy, z niejednolitą pierzeją i wysokością, którego realizacja  przyczyniła się do utraty spójności urbanistycznej tej ulicy oraz utraty jej walorów estetycznych.
  2. Obowiązek przywrócenia i stosowania stylizowanych latarni ulicznych typu pastorałka lub gazowych/płomieniowych na wszystkich ulicach z zachowaną zabudową pierzejową sprzed 1945 roku oraz obowiązek stosowania na tym obszarze form małej architektury uzgodnionych z SKZ.
  3. Zakaz ocieplania styropianem budynków objętych wszystkimi formami ochrony konserwatorskiej (wpis do gminnej ewidencji zabytków, wpis do rejestru zabytków, ochrona planem). Są inne metody ociepleń, które powinny być w takich przypadkach wykorzystywane.
  4. Nakaz zachowania i odtworzenia nawierzchni brukowej wjazdów bramnych budynków objętych wszystkimi formami ochrony konserwatorskiej (wpis do gminnej ewidencji zabytków, wpis do rejestru zabytków. ochrona planem).

 

  VI.     Rozwiązania komunikacyjne.

 

  1. Należy zmienić przebieg planowanej Alei Tysiąclecia, tak, aby włączyć ją w ulicę Szwedzką. Przy odejściu od koncepcji Alei Tysiąclecia jako trasy o charakterze tranzytowym/przelotowym, projektowanie jej dalszego ciągu przez tereny zabytkowej stalowni i jej odrębne włączanie do węzła Żaba wydaje się nieuzasadnione.
  2. Ponownego namysłu wymaga pomysł przebicia ul. Łomżyńskiej do ul. Ziemowita pod nasypem kolejowym. Jest to rozwiązanie drogie, a nie przyniesie znaczących efektów komunikacyjnych.
  3. Analogiczne zastrzeżenia budzi pomysł przebijania ulicy 14.KDL do ulicy Chodakowskiej.
  4. Pomysł utworzenia placu 3KD-PM w projektowanym wydaniu grozi przekształceniem tego obszaru w wielki parking naziemny, w związku z projektowanym w okolicy węzłem przesiadkowym. Lepszym rozwiązaniem byłoby wydzielenie obszarów przyulicznych tego terenu jako terenów zieleni urządzonej, co uchroniłoby przed przekształceniem terenu placu w parking.
  5. Analogiczna uwaga dotyczy terenu KK/KD-PM. Pod tym placem należałoby przewidzieć parking podziemny.

 

                                                                     z poważaniem

Zarząd Praskiego Stowarzyszenia Mieszkańców „MICHAŁÓW”

1 komentarz :

Unknown pisze...

Nie jest właściwe ignorowanie tego, co opisałem na blogu: http://grochowniepragapd.blox.pl Współpraca z sąsiednimi dzielnicami widać nie wychodzi i rozpatruje się problemy Michałowa jako takiego, nie patrząc na skutki ogólne. My tak nie patrzymy. Niestety jest to powwszechne w Warszawie, że każdy sobie rzepkę skrobie. (-) ekspert eksploatacji